Dementie & emoties

Wanneer dementie dichtbij komt, brengt dat een stroom van emoties met zich mee. Er bestaan geen verkeerde gevoelens - iedereen ervaart het op zijn eigen manier en op zijn eigen tijd.

💬 "De nachtverpleegkundige was boos en zei dat ik 's nachts nooit meer naar mijn vrouw mocht bellen. Ik voelde me machteloos en onbegrepen."

💬 "Waarom moest dit hem overkomen? Hij had altijd gezond geleefd; het was zo verdomd oneerlijk."

💬 "Het gaf me rust te weten dat mijn gevoel klopte en dat ik eindelijk zekerheid had over wat er met mijn partner aan de hand was."

💬 "Mijn hart brak. Was de beslissing die we zo weloverwogen hadden genomen wel de juiste?"

💬 "Opgroeien met een oma met dementie heeft mijn blik op het leven verrijkt."

💬 "Huilend vertelde hij dat hij zijn kleinkinderen nooit zou zien opgroeien. Het brak mijn hart om hem zo te zien worstelen, terwijl ik machteloos toekeek."

💬 "Relativeren is nu mijn tweede natuur. Ik leerde door deze ervaring een hele andere man kennen in mezelf, een zorgzame, geduldige man."

💬 "Soms herken ik mijn vader niet meer. Ik zie of hoor hoe hij uit het niets agressief reageert en op die momenten voel ik me intens verdrietig en zelfs beschaamd. ‘Dit ben jij niet, papa’, denk ik dan."

💬 "Intimiteit in de engste zin van het woord is moeilijk door de nieuwe balans in onze relatie. En ja, ik mis het."

💬 "Mijn vader was ongelukkig en ik kon niets doen. Ik kon enkel machteloos toekijken, terwijl hij vastzat in een leven dat al lang niet meer het zijne was."

💬 "Ik weet dat iedereen zijn eigen zorgen heeft, maar soms irriteert het me wanneer mensen maar blijven doorzeuren over hun eigen futiele ongemakjes."

💬 "Ik vind het prachtig hoe mijn ouders omgaan met oma en ben heel trots op hen."


'Dementie Dichtbij' wordt eind mei verwacht!
Je kan nu alvast vooruitbestellen via onze uitgever en via de webshops van Bol, Standaard Boekhandel, Bruna, ...

Alle info over het boek is hier te vinden.